یک از ده

ای یار جفا کرده پیوند بریده

این بود وفاداری و عهد تو ندیده

در کوی تو معروفم و از روی تو محروم

گرگ دهن آلوده یوسف ندریده

ما هیچ ندیدیم و همه شهر بگفتند

افسانه مجنون به لیلی نرسیده

در خواب گزیده لب شیرین گل اندام

از خواب نباشد مگر انگشت گزیده

بس در طلبت کوشش بی فایده کردیم

چون طفل دوان در پی گنجشک پریده

مرغ دل صاحب نظران صید نکردی

الا به کمان مهره ابروی خمیده

میلت به چه ماند به خرامیدن طاووس

غمزت به نگه کردن آهوی رمیده

گر پای به در می‌نهم از نقطه شیراز

ره نیست تو پیرامن من حلقه کشیده

با دست بلورین تو پنجه نتوان کرد

رفتیم دعا گفته و دشنام شنیده

روی تو مبیناد دگر دیده سعدی

گر دیده به کس باز کند روی تو دیده

سعدی

...

کمی غزلیات سعدی رو بشناسیم:

خب بی ادبی هستش در برابر انسانی خونده های جمع و شاعرا و ادیبای ناز این صحبتا رو گفتن اما خب من فکر میکنم به عنوان یک ایرانی فارسی زبان لازمه یه چیزای کمی رو راجع به غزلیات سعدی بدونیم...

غزلیات سعدی همونطور که  بچه های انسانی باخبرن تشکیل شده از ۴ بخش غزل قدیم ،بدایع،طیبات،خواتیم

ادبیان میفرمان که بدایع و طیبات از حیث شور و شعور شعری و عرفان و عشق و سایر اجزای فنی پختگی و کمال سعدی در فن غزلسرایی رو نشون میدن...و درست میفرمان...به نظر من!

غزل قدیم مال دوران جوانی سعدی هستش ...و خواتیم مال دوران کهنسالی ...و به تبع اون ما شاهد موعطه و پند اخلاقی و این صحبتا هستیم توی این قسمت.هرچند که مزه عشق توی خواتیم هم به همون تند و تیزی قابل احساس کردنه...بدایع و طیبات که جوهره دوران میانسالی سعدی هستش ...به قطع و یقین بهترین اشعار سعدی رو تشکیل میدن...اشعاری مثل شعر بالا...

که من اونو توی شاید ۱۰ سالگی حفظ کردم...و هنوز یکی از ۱۰ غزل" جان جانان "و محبوب من محسوب میشه...حالا بماند که بابا اون موقع که داشت این شعر رو به خورد حافظه کودکانه من میداد:در خواب گزیده لب شیرین گل اندام ،از خواب نباشد مگر انگشت گزیده *رو سانسور نمودند...اما بعدها که سواد کمی برای یافتن شعر توی جان من رسوخ کرد این قسمت رو به حافظه اضافه کردم ...

وزن شعر هم که :مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن ه...

شعر خوب بخونیم...

....

پ.ن:قصد دارم این چند شب ۱۰ غزل محبوب ذهنم رو اینجا به اشتراک بذارم ...

با یه کمی اطلاعات ساده راجع به غزل،شعر و شاعرشون...

...

هوف ساعت دو و نیمه!

 

پیوندِ عمر بسته به موییست
هوش دار
غمخوارِ خویش باش!
غم روزگار چیست؟

پیوندها
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان