عشق است و "داو" ِ اول بر نقد جان توان زد

خیلی دلم میخواد خودمو توی یه سری مسائل به چالش بکشم...

دوست دارم بدونم وقتی توی یه مشکل و مسئله به خصوص گیر میکنم چه غلطی میکنم!

حالا اینکه وقتی گیر میکنم، میوفتم به جلز و ولز و "شاه حسین و یا حسین" راه میندازم به جای خود، ولی یه موقعی سوزنم گیر میکنه ... یکی ازم بپرسه راستی فلان کار، و من توی یه حالت نرمالی میگم: من؟ عمرا!ولی یهو به خودم میام که بگم: آره انجامش میدم...

در حالیکه هییییچ پس زمینه فکری ندارم!تو نگاه اول فهمیدم سخت ترین کار این روزگارمه!ولی یه چیزی بهم میگه اگه من نه؟پس کی؟

جالب تر یه اخلاقیه که جدیدا پیدا کردم...چیزی که تا تقریبا سال قبل یا دو سال قبل هیچ وقت در من سابقه نداشته: "داوطلب" شدن!

در حالیکه بازم هیییییچی نمیدونم...اصلا نمبدونم موصوع چیه و دارم احتمال میدم که همون یا حسین و شاه حسین رو آخرش خواهم داشت...ولی...

 

امروز واسه یه کاری داوطلب شدم!😐

 

خدا کمک کنه!😏😏😏خدا بخیر بگذرونه...

پیوندِ عمر بسته به موییست
هوش دار
غمخوارِ خویش باش!
غم روزگار چیست؟

پیوندها
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان