وسط درس خوندن حواسم نمیشه گاهی...
این شکلی میشه:
ذهنم بیشتر از اینکه از رو جزوه بخونه تو شعرای حافظه‌ام میچرخه و کلمه پیدا میکنه...و دستام عین یه مامور وظیفه شناس قشنگ ثبتش میکنه...
فردا باید برم صفحه اول اینو دوباره پرینت بگیرم:(
جلو استاد ضایع اس!
...
فردا ارائه دارم و میتونم بگم تعطیییییلم...
فقط همین!
ولی دلم درس خوندن نمیخواد...
از اون موقع هاست که نمیدونم دلم چی میخواد ولی میدونم اینو نمیخوام...
هیچ نکته ای نداشت واقعا، خواستم فضا عوض بشه :)
راست میگی نباید می نوشتم :)
دهانم دوختی و از این جور چیزااا ...
یه حس پشیمانی زمینه ای بهم دست داد :)))
منم از این نوشته ها توی صفحات کتابم داشتم :)، برای همین کتاب قرض دادن برام استرس آوره
بعضیاش واقعا شعرای فحش دار محسوب می‌شد، توی یه صفحه ای نوشته بودم:
سر بمگردان چنین، پوز مجنبان چنان/ چون تو خری کی رسد در جو انبار من
انشاالله که ارائه تون هم به خوبی بگذره :)
کاملا درک میکنم، منم هر موقعی که نوبت ارائه ام میرسه، وضعیتم به هم میریزه :)
درکتون میکنم منم اغلب این حس و حال رو دارم
براتون حال خوب آرزومندم
اینجور مواقع طبیعت گردی یا کلا رفتن به یه فضای دلنشین و آروم لازمه
بنظرمن که شعرش مرتبط بوده با متن