فقط منم که از کارشناسی موندم اینجا و شماره‌های اساتید رو دارم و بقیه بچه‌ها نه... اساتید نامرتبط به رشته! یکی امروز زنگ زد که شماره فلان استاد رو داری؟ رفتم تو کانتکت‌هام... شماره استاد رو کپی کردم و واسه خود استاد اس ام اس کردم:| مغزم دستور میداد پیامو پاک کن و زبونم میگفت چلمن خان! اس ام اسه!!! مغزم میگفت نمیشه شارژت تموم شه؟ زبونم میگفت خفه شو...
...
سعدی، تو گلستان، تو حکایت جدال با مدعی یه بیت محشر داره که این روزا هی میاد تو ذهنم:
دونان چو گلیم خویش بیرون بردند
گویند چه غم، گر همه عالم مُردند!
عشق است همین لذت اظهار و دگر هیچ...
🇮🇷❤🇮🇷❤🇮🇷❤🇮🇷❤🇮🇷❤🇮🇷❤
پایان‌نامه نوشتن واسم یه جورایی فراره:)
وقتی میشینم پشت سیستم انگار دنیا منتظر من و واژه‌های منه که اوضاع رو درست کنه:)
دیروز استاد داشت با خودکارش نوشته‌هامو خط میزد و فلش میزد که این نباید اینجا باشه و جا به جاش کن و این کلمات تنوین نداره...داشتم پوست کنار ناخنمو میجویدم و به این فکر میکردم که چرا این اینقدر به من کار میده؟!؟
بعد بحث شد از موضوعات مختلف مورد اقبال امسال توی دانشجوها توی دانشگاهای مختلف و من فقط با هر بار شنیدن لفظ "حقوق بشر" تو ذهنم پلی میشد:
مرگ بر حقوق بی بشر! مرگ بر تبر...
گوش میدادم به استاد ولی حتی وقتی کتابام رو میخونم یهو این آهنگ تو ذهنم پلی میشه:))
"مرگ بر شکوه خار و خس...مرگ بر هوس!"
وسط شلوغیا من میدوییدم دنبال ادیتا و ویرایش مطالب درسیم، استاد تو آسانسور پرسید: خبر داری اینجا هم شلوغ شده یا نه؟ گفتم آره انگار...نمیدونم!!! گفت چطوری میری خونه با این اوضاع؟ گفتم اوضاعی نیس استاد. داد و بیداده دیگه:) ولی بابا میاد... گفت خب خوبه:) گفتم البته از حق نگذریم امنیت زیر سواله:) گفت حق داری! شرایط اونایی که الان چادری ن واینا سخته...گفتم اوضاع بهتر میشه ان‌شاءالله:) خدا بزرگه و حواسش هست:)
تو ذهنم پلی شده بود:
ای خیال ِخوشِ لبخندِ تو، امنیتِ من...*
دختره عصبی بود میگفت نباید بگی اغتشاشگر! باید بگی معترض مدنی!!! سکوت کردم و لبخند زدم... من بیرون از بحث بودم! فقط شنونده...
داشت میگفت کسی که تنها منبع خبرش اخبار ایرانه زور داره باهاش بحث کردن چون "نمیفهمه":)))
داشت از آزادی میگفت:)) آزادی ای که حتی تعریفش رو از اخبار فقط غیرایرانی گرفته بود:) و من به عنوان یه "نفهم" جایی توی بحثش نداشتم:))) دوباره تو ذهنم یه چیزی پلی شد:
مرا اسیر خودش کرده غصه دنیا/ یکی مرا برساند به صحن آزادی
باید میرفتم کتابامو از کتابخونه تحویل میگرفتم، وقت نداشتم واسه شنیدن ادامه حرفاشون:))
استاد دوباره خط میکشید و من متعجب بودم چرا سوتیایی که خودم پیداشون کرده بودم رو ندیده:)))
چند بار دل کردم بگم استاد وقت بده، این کارا زیاده... بعد گفتم بیخیال! سرِ شلوغ از همه چی بهتره این روزا...
که تصویر و تصویر پشت سر هم تو ذهنم مرور نشه! خون چادر نماز، صورت خونی جوون ... ظلم آشکار!
دوباره و دوباره...
کجا دیدی که یک مظلوم تا این حد قوی باشد؟
پشت سیستم زل زدم به کلمات:)
غیرقابل انکاره که این روزها چندین ساعت دانشگاهم و چندین روز نیاز به استراحت دارم و...
غیرقابل انکاره که اعصابم بهم میریزه و سریع اشکم درمیاد...
غیر قابل انکاره که یه ساعتایی مرددم و فکر میکنم به مسیر تا اینجای خودم...به حق و باطل... به چیزی که درسته و چیزی که غلطه...
اللهم انا نشکو الیک فقد نبینا...
اما
امیدوارم:)
...
+
خون شهید، جاذبه‌ی خاک را خواهد شکست؛
و ظلمت را خواهد درید؛
و معبری از نور خواهد گشود؛
و روحش را از آن، به سفری خواهد برد که برای پیمودن آن،
هیچ راهی جز شهادت وجود ندارد.
شهید آوینی
____
* میشود دور تر از چشم جهان، دور تو گشت/ ای که تنهایی و تنها به تو باید برگشت...
